Hoe is het? Geweldig! Hardstikke kut!
pffff..... het is alweer fucking Dinsdag.... alsof het allemaal uitmaakt wat voor fucking dag het is. Ik begin echt een beetje depri te worden van het thuis zitten... Iedere dag bijna wel emails met helaas moeten wij... en toch hebben wij niet de keuze.... je kent het wel... Niet? Lucky ass son of a bitch!
En je zou denken dat ik met zoveel tijd omhanden van alles gedaan zou hebben/krijgen in en om het huis en zo... fuck it... hoe langer het duurd hoe minder energie ik lijk te hebben. Soms schrik ik me te pleuris als het van een uur of 9 s'ochtends ineens een uur of twee of drie in de middag is en ik nog steeds op de bank zit, of met Arendje bezig ben.
Goed me huishouden begint nu steeds meer op rolletjes te lopen. De benedenverdieping heb ik iig. helemaal onder controle. Sounds lame maar zelf vind ik dat eigenlijk best een prestatie. Voor de was heb ik nu ook een tactiek ontwikkeld die voorkomen moet dat er een 2,5 meter hoge stapel schone was in mijn slaapkamer ligt. Zodra het uit de droger komt opvouwen vóór het in de wasmand naar boven gaat. Dan kan het zo hoppa de kasten in. Nu de stapel die er nog ligt (nog nie halve meter meer) wegwerken en dan is het boven net of ik een nette huisvaderT ben... :D
Maar goed, zoals ik het nu doe zal het niet gaan als ik weer werk heb... als dat er ooit nog van komt. Ik ben op een aantal vlakken onaantrekkelijk geworden. Ik ben 38 met 20 jaar ervaring. Dat klinkt al duur voor een manager. Als ik dan ook nog aankom met een salaris eis die hoger is dan die van jongere, niet alleenstaande vader zijnde, it-ers ja dan is het al snel nee. En die eis is zo hoog omdat ik ook nog moet voorzien in dagopvang voor mijn zoontje. Da's nie goedkoop hoor. Ik denk dat ik nu, als ik full time opvang nodig heb, zelf 400 of meer moet gaan bijleggen.Per maand. Dat moet natuurlijk wel uit mijn salaris komen anders heb ik minder geld over in de maand dan in de ww of soos....
Daarnaast kan ik niet onverwacht of regelmatig overwerken. Ik moet Arendje van opvang ophalen en papa zijn. Dus regelmatig een uurtje extra werken... kan gewoon simpelweg niet. En in een support functie waarbij problemen oplossen je taak is.... lastig.
En daar zit ik dus.... October... Laatst gewerkt in Maart. De 7e maand thuis. Zucht. En de ellende doesn't stop there he... Nee, ik heb natuurlijk ook nog de financiele ellende. De legacy van mijn huwelijk, de scheiding, de rechtzaak over Arendje... Dan nog de booby trap die ik na de maand proeftijd bij Damen ontstak... (2600 salaris, daar ineens 7 weken mee moeten doen en dan ineens de eerste ww storting maar 800 eurie... Auw)
Dat laatste was, samen met de kutstreek die me met de verhuizing geleverd is (don't ask ik wil er niet aan denken) de druppel van die overlopende emmer. Nu maar hopen dat de gemeentelijke kredietbank me kan helpen. Vrijdag (voor de 3e keer) bijna een complete copie van mijn hele administratie afgegeven. Nu hebben ze echt alles.
Nog niks gehoord overigens.... :(
En dan is het Dinsdag avond, kwart voor elf, 4e glas wijn op (ja wtf wijn ja... weet ik veel?) en me compleet te barsten vervelen. Geenstijl helemaal gelezen, facebook uitgepost en gecomment, tweakers gehad... Google+ al gehad... Zelfs een eerste post in mijn distillers blog gemaakt....
En een leeg ellendig kutgevoel dat ik heb joh. En eigenlijk... tot nu toe heb ik het niet eens slecht. Ik kan gamen zoveel ik wil, ik kan tv kijken wat ik wil... films.... whatever weet je... Ik heb een tuin, ik kan brouwen of stoken, ik heb genoeg te drinken, genoeg te eten, arendje heeft meer dan genoeg van alles wat ie maar zou kunnen willen of nodig zou kunnen hebben.... Het manneke is gelukkig... Hondje is gelukkig en tevree....
Maar toch iedere keer als Arendje naar bed is... Ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven als een soort zwart gat. Nee... nee, het is echt gewoon een leegte. Alsof er niets is terwijl er alles is.... does that make sense?
Ah ik zal wel aan de happy pil moeten ofzo... de tijd tussen wakker worden en Arendje wakker worden en de tijd tussen Arendje slapen en ikke slapen... beginnen echt een ellendige kutervaringen te worden. En het ergste zijn de vrijdagen en zaterdagen. Als ik dan nadat Arendje slaapt alleen op de bank achter de laptop zit... dan voel ik me pas echt kut.
Want mijn sociale kring krimpt ook. Ligt natuurlijk vooral aan mezelf. Ik laat ook weinig van me horen. alleen op facebook en twitter communiceer ik nog met mensen. En waarom? Ik heb geen idee. Ik denk dat ik eerst orde op zaken wil stellen in mijn (en Arend) leven, voor ik weer bij anderen langs ga. Ik voelde me ook zo'n fucking sloeber als ik iedere keer weer meubels of kleertjes of eten of whatever meekreeg bij dees of geene... Ik was er blij mee hoor, begrijp me niet verkeerd, maar ik voelde me er ook kut bij. Kweetnie...
Ook dat ene ding... daar wil ik eerst mee afrekenen. Ik wil er... wacht, dat is iets voor mezelf, en niet voor een publiek blog.... maar it's one more issue to deal with i guess....
Ook mijn creatieve schrijf tik is helemaal opgedroogd. Ik begin steeds maar verder als een of twee pagina's kom ik tegenwoordig niet meer. Ik ben ook gestopt bij de UFP en de simm omdat ik het gewoon niet meer kon opbrengen creatief te zijn. STO spelen doe ik niet meer... omdat het ronddolen in een virtuele realiteit voelt alsof ik vlucht... van de RL werkelijkheid.... stom of niet dan?
Gamen doe ik zowieso eigenlijk helemaal niet meer. Dat hele deel van mijn leven is er, zeker sinds 2008, helemaal uitgeperst... ofzowiets... hell ik weet niet eens hoe ik dingen die ik voel, of die gebeuren, moet omschrijven. Ik heb ook niet echt meer iemand om mee te praten....
Ik weet niet eens wat ik moet antwoorden als me gevraagd word "Hoe is het?"
Aan de ene kant perfect. Ik heb alles wat ik nodig heb en meer, Alles gaat goed met Arendje en eigenlijk mag ik (nog) niet klagen.... Maar voor mijn gevoel....
Voor mijn gevoel ben ik met mijn 38e uitgeleefd, afgeschreven en uit het spel genomen. Mijn grootste schrikbeeld:
Wat als dit het nou is??
Wat als ik nou geen werk meer kan vinden en Arendje opgroeid met koos werkloos als papa... Wat een voorbeeld eh.....
Pfffff..... ach, ik stop maar met me gezeik... maar hey... ik post niet vaak op mijn deuZige blogske maar als ik post heb et wel altijd wat.... deuzigs... :D
Truzste.
En je zou denken dat ik met zoveel tijd omhanden van alles gedaan zou hebben/krijgen in en om het huis en zo... fuck it... hoe langer het duurd hoe minder energie ik lijk te hebben. Soms schrik ik me te pleuris als het van een uur of 9 s'ochtends ineens een uur of twee of drie in de middag is en ik nog steeds op de bank zit, of met Arendje bezig ben.
Goed me huishouden begint nu steeds meer op rolletjes te lopen. De benedenverdieping heb ik iig. helemaal onder controle. Sounds lame maar zelf vind ik dat eigenlijk best een prestatie. Voor de was heb ik nu ook een tactiek ontwikkeld die voorkomen moet dat er een 2,5 meter hoge stapel schone was in mijn slaapkamer ligt. Zodra het uit de droger komt opvouwen vóór het in de wasmand naar boven gaat. Dan kan het zo hoppa de kasten in. Nu de stapel die er nog ligt (nog nie halve meter meer) wegwerken en dan is het boven net of ik een nette huisvaderT ben... :D
Maar goed, zoals ik het nu doe zal het niet gaan als ik weer werk heb... als dat er ooit nog van komt. Ik ben op een aantal vlakken onaantrekkelijk geworden. Ik ben 38 met 20 jaar ervaring. Dat klinkt al duur voor een manager. Als ik dan ook nog aankom met een salaris eis die hoger is dan die van jongere, niet alleenstaande vader zijnde, it-ers ja dan is het al snel nee. En die eis is zo hoog omdat ik ook nog moet voorzien in dagopvang voor mijn zoontje. Da's nie goedkoop hoor. Ik denk dat ik nu, als ik full time opvang nodig heb, zelf 400 of meer moet gaan bijleggen.Per maand. Dat moet natuurlijk wel uit mijn salaris komen anders heb ik minder geld over in de maand dan in de ww of soos....
Daarnaast kan ik niet onverwacht of regelmatig overwerken. Ik moet Arendje van opvang ophalen en papa zijn. Dus regelmatig een uurtje extra werken... kan gewoon simpelweg niet. En in een support functie waarbij problemen oplossen je taak is.... lastig.
En daar zit ik dus.... October... Laatst gewerkt in Maart. De 7e maand thuis. Zucht. En de ellende doesn't stop there he... Nee, ik heb natuurlijk ook nog de financiele ellende. De legacy van mijn huwelijk, de scheiding, de rechtzaak over Arendje... Dan nog de booby trap die ik na de maand proeftijd bij Damen ontstak... (2600 salaris, daar ineens 7 weken mee moeten doen en dan ineens de eerste ww storting maar 800 eurie... Auw)
Dat laatste was, samen met de kutstreek die me met de verhuizing geleverd is (don't ask ik wil er niet aan denken) de druppel van die overlopende emmer. Nu maar hopen dat de gemeentelijke kredietbank me kan helpen. Vrijdag (voor de 3e keer) bijna een complete copie van mijn hele administratie afgegeven. Nu hebben ze echt alles.
Nog niks gehoord overigens.... :(
En dan is het Dinsdag avond, kwart voor elf, 4e glas wijn op (ja wtf wijn ja... weet ik veel?) en me compleet te barsten vervelen. Geenstijl helemaal gelezen, facebook uitgepost en gecomment, tweakers gehad... Google+ al gehad... Zelfs een eerste post in mijn distillers blog gemaakt....
En een leeg ellendig kutgevoel dat ik heb joh. En eigenlijk... tot nu toe heb ik het niet eens slecht. Ik kan gamen zoveel ik wil, ik kan tv kijken wat ik wil... films.... whatever weet je... Ik heb een tuin, ik kan brouwen of stoken, ik heb genoeg te drinken, genoeg te eten, arendje heeft meer dan genoeg van alles wat ie maar zou kunnen willen of nodig zou kunnen hebben.... Het manneke is gelukkig... Hondje is gelukkig en tevree....
Maar toch iedere keer als Arendje naar bed is... Ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven als een soort zwart gat. Nee... nee, het is echt gewoon een leegte. Alsof er niets is terwijl er alles is.... does that make sense?
Ah ik zal wel aan de happy pil moeten ofzo... de tijd tussen wakker worden en Arendje wakker worden en de tijd tussen Arendje slapen en ikke slapen... beginnen echt een ellendige kutervaringen te worden. En het ergste zijn de vrijdagen en zaterdagen. Als ik dan nadat Arendje slaapt alleen op de bank achter de laptop zit... dan voel ik me pas echt kut.
Want mijn sociale kring krimpt ook. Ligt natuurlijk vooral aan mezelf. Ik laat ook weinig van me horen. alleen op facebook en twitter communiceer ik nog met mensen. En waarom? Ik heb geen idee. Ik denk dat ik eerst orde op zaken wil stellen in mijn (en Arend) leven, voor ik weer bij anderen langs ga. Ik voelde me ook zo'n fucking sloeber als ik iedere keer weer meubels of kleertjes of eten of whatever meekreeg bij dees of geene... Ik was er blij mee hoor, begrijp me niet verkeerd, maar ik voelde me er ook kut bij. Kweetnie...
Ook dat ene ding... daar wil ik eerst mee afrekenen. Ik wil er... wacht, dat is iets voor mezelf, en niet voor een publiek blog.... maar it's one more issue to deal with i guess....
Ook mijn creatieve schrijf tik is helemaal opgedroogd. Ik begin steeds maar verder als een of twee pagina's kom ik tegenwoordig niet meer. Ik ben ook gestopt bij de UFP en de simm omdat ik het gewoon niet meer kon opbrengen creatief te zijn. STO spelen doe ik niet meer... omdat het ronddolen in een virtuele realiteit voelt alsof ik vlucht... van de RL werkelijkheid.... stom of niet dan?
Gamen doe ik zowieso eigenlijk helemaal niet meer. Dat hele deel van mijn leven is er, zeker sinds 2008, helemaal uitgeperst... ofzowiets... hell ik weet niet eens hoe ik dingen die ik voel, of die gebeuren, moet omschrijven. Ik heb ook niet echt meer iemand om mee te praten....
Ik weet niet eens wat ik moet antwoorden als me gevraagd word "Hoe is het?"
Aan de ene kant perfect. Ik heb alles wat ik nodig heb en meer, Alles gaat goed met Arendje en eigenlijk mag ik (nog) niet klagen.... Maar voor mijn gevoel....
Voor mijn gevoel ben ik met mijn 38e uitgeleefd, afgeschreven en uit het spel genomen. Mijn grootste schrikbeeld:
Wat als dit het nou is??
Wat als ik nou geen werk meer kan vinden en Arendje opgroeid met koos werkloos als papa... Wat een voorbeeld eh.....
Pfffff..... ach, ik stop maar met me gezeik... maar hey... ik post niet vaak op mijn deuZige blogske maar als ik post heb et wel altijd wat.... deuzigs... :D
Truzste.
Reacties